عمو مشتاق رفته سفر کی برمیگرده ه ه ه ه

من آخرِ جولای اومدم سیدنی دیگه. الان آخر اکتبرِ. کلِ یوم می شه 4 ماه سرپر. من دانشجوی ریسرچ هستم یعنی کلاس نداریم. باید بسرچیم و خودمون گلیمِ خودمون رو از آب بکشیم بیرون. اماااا یه ناخدا هست این وسط به اسمِ سوپروایزر که استرالیا پول میریزه تو شیکمش که کشتیِ تحصیلاتِ عالیهِ ما رو به مقصد برسونه! سوپروایزرِ من هم عمو مشتاقِ. کلاِ شخصیتِ گردی داره، یعنی زاویه دار نیست. ریلکسِ و هدف خدا از خلقتش این بوده که هی بره مسافرت و دانشجوهاش رو تو عسل غوطه ور کنه! ( خر و گل و این صحبتا!) 

دیروز به قولِ اینا میتینگ داشتیم بهم گفت داره میره "برلین" برای میتینگ و یه هفته نیست!

نشستم حساب کردم کلا دو ماه به زور حضور داشته تو دانشگاه.

+ من اصلا غرغرو نیستم. این خاطره ها فقط واسه اینه که "اگه" بتونم خنده بکارم رو لبای شما :-) جدی می گم. حالا خنده داره؟ :-))))

بوی زندگی

دوستان سلام.

الان که دارم این پست رو می نویسم خورش کرفس رو گازه و عطرش کلِ خونه رو پر کرده. یعنی حسِ خوشبختی که در طولِ هفته دو وعده ی مشخص شده داریم! گامِ بعدی غذای دیگری است که آن هم چیزی نیست جز...ماکارونی :دی

خلاصه...اینجوریاس که آخر هفته ها برای کلِ هفته غذا می پزم و دیگه هر روز هر روز آشپزی نمی کنم( کاری که مطمینم خیلی از خانومای متاهل و شاغل می کنن).

صبح ها، سر ساعتِ شش از خواب بیدار می شم. بدو آماده می شم و ساندویچی که از شب گذاشتم یخچال رو بر می دارم و بعد از ده دقیقه پیاده روی می رم ایستگاه قطار. ساعت 7.30 می رسم دانشگاه و اولین نفری هستم که واردِ دپارتمان می شه...البته "فکر" می کردماااا...پریروزی وقتی تو آشپزخونه ی دپارتمان داشتم چایی آماده می کردم، گفتم یه سر برم ببینم مشتاق جون اومده یا نه، دیدم چنبره زده رو کیبرد داره تایپ می کنه!!! از من زودتر میاد یعنی!!!بعد به همسر خان گفتم، میگه: منم brand new BMW داشتم 5 صبح دانشگاه بودم! این Brand New BMW  هم جریان داره هااااا یه بار اون اوایل مشتاق جون به من گفت: یونی ماشین داری؟ گفتم: خیر! پول قطارم به سختی میدیما عمو!!! سه هفته نیست اومدیم! بعد عمو گفت: من یه brand new BMW دارم خیلی خوبه! منم گفتم : :-| :-| :-| نوش جون!

خلاصه داستان های یونی و عمو مشتاق همچنان ادامه داره. 

لحظه لحظه تون پر از عشق و زندگی و صد البته قدم به قدمتون تو مسیر موفقیت

دوستتون، یونی!